Update Site & Platform

24 december 202224 december 2022 / mpc007 / 1 reactie

Beste lezer en / of volger,

Inmiddels bestaat AutoExperienceNL al bijna vijf jaar. In deze periode is de site geëvolueerd van een WordPress pagina met enkel tekstuele artikelen tot een breder netwerk van gelinkte accounts, waaronder aanwezigheid op Instagram (https://www.instagram.com/autoexperiencenl/) en als commentator op YouTube (https://www.youtube.com/@mpc007/).

Meerdere takken van sport zijn zodoende de revue gepasseerd, zo heeft enkele maanden een e-commerce project gedraaid in de vorm van een reshipping webshop, is er van 2019-2021 veel handel geweest op het gebied van crypto hardware (GPU’s, Helium-miners, etc) en loopt momenteel een test met het resellen van wearable collectables (zoals sneakers). In al deze zaken bleef de persoonlijke interesse voor alles automotive echter aanwezig, en heb ik met iedere inruil of verkoop weer de kans gekregen mooier spul te rijden.

Uiteindelijk bleef dit echter een hobby; en de andere genoemde commerciële activiteiten meer of meer eveneens. Mijn eveneens erg leuke en uitdagende voltijdbaan zorgt er tot nu toe voor dat ik mij niet voor langere perioden in kan zetten voor het bouwen aan een eigen ‘ding’. Ik heb geen opleiding op het gebied van ondernemerschap, noch ervaring dichtbij in eigen familie. Dit weerhield mij er echter niet van via al deze ingangen toch kennis op te doen van het entrepreneurschap. Het doel blijft, en daarom ook dit artikel, van AXP (AutoExperienceNL) een groter geheel te maken waarin alle verschillende activiteiten (of het nu gaat om de handel in hardware, collectables, en crypto, of auto’s als mijn grote hobby en passie) een plaats kunnen krijgen.

Op dit moment is nog niet duidelijk wanneer het haalbare kaart is de grote stap te maken van mijn (leuke!) dagelijkse job richting het voltijd ondernemerschap. Eén van de puzzelstukjes hierin is het vinden van goed advies in de vorm van iemand die deze stap wellicht eerder gezet heeft, en die ook voor mij als ‘mentor’ kan fungeren. Een aantal basale zaken, bijvoorbeeld in de vorm van het vinden van een eigen huis, zijn inmiddels op orde en vormen geen belemmering meer. De wens is daarom ook mijn droom en doel niet op de lange baan te blijven schuiven, maar steeds concreter toe te werken naar een overstap waarin ik mij vol kan storten op datgene wat zo mooi lijkt.

De intentie is zowel via deze pagina als via Instagram u als lezer mee te nemen op deze reis.

~ Maarten

Skoda Citigo e iV (2020)

14 juni 2021 / mpc007 / Een reactie plaatsen

Het Volkswagen-groep trio bestaande uit de Volkswagen Up!, Seat Mii, en Skoda Citigo is al een tijdje ontdaan van verbrandingsmotoren. Althans, dat geldt in ieder geval voor de Seat en Skoda, de VW is nog met een uitgekleed gamma beschikbaar op benzine. In deze test wordt gekeken in hoeverre de Skoda variant, leverbaar vanaf zo’n €23.000, in de praktijk bevalt.

Wat allereerst opvalt is het concept dat Skoda toepast bij elektrificatie van haar stadsauto. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Renault kiest men er niet voor een volledig nieuw model als EV te ontwikkelen, maar wordt een bestaand model aangepast. Uiteraard bespaart dit de nodige kosten. Op tal van manieren wordt je daar als gebruiker aan herinnerd. Zo zit de laadpoort op exact dezelfde plaats als de vulopening voor benzine op het reguliere model (rechtsachter), wordt de auto ouderwets gestart met een sleutel (dit voelt wat artificieel, omdat er geen startende motor te horen is), en is een mechanische handrem aanwezig.

Ook het instrumentencluster kent nog dezelfde opzet als voorheen; de benzinemeter geeft echter de accuhoeveelheid aan, de toerenteller ontlading / oplading van de batterij, en de snelheidsmeter heeft een andere schaalverdeling (die de gebruiker er van moet overtuigen dat 80 km/h een efficiente maximumsnelheid is, en niet 130). De boordcomputer kent een aantal functies, die old school in zwart wit wordt aangegeven. Geen ‘fancy’ kleurenscherm met de lopende energiestromen dus, zoals veel gezien wordt in duurdere EVs.

Wat de VW groep echter goed gezien heeft, is dat je beter kunt besparen op voorgenoemde ‘comfort’ functies dan op het daadwerkelijke elektrische mechaniek. Zo is er een volwassen batterij van 36.8 kWh aanwezig onder / op de bodem, kan men tweefase thuisladen met 7.2 kW en zelfs snelladen met 40 kW door middel van de bekende CCS stekker. De motor op de vooras levert 86pk en 212 Nm, wat hem tot autoweg snelheden rap genoeg maakt – hij voelt zelfs een stuk vlotter aan de voormalige benzine. Geen kunstgrepen met geknepen laadsnelheden of atypische stekkers dus (Smart en Renault, let even op..)

Het ‘nadeel’ van de auto zit hem dan nog het meeste in de nadelen die de conventionele variant ook al kende. Zo zijn de stoelen van het strijkplank-achtige soort, mist een middenarmsteun of elektrisch verstelbare spiegels, en is het stuur enkel in hoogte verstelbaar. Een typische A-segmenter dus. Want ook al schopt de batterij het onder normale omstandigheden tot zo’n 200 kilometer, wordt de auto door gebrek aan comfort geen kilometervreter of lange-afstandstijger. Een inzet als tweede of derde auto binnen het gezin, voor ritjes in en rond de stad, voor boodschappen of naar oma, is hem op het lijf geschreven. En het is dan bijzonder fijn dat je niet alleen héén kunt op een acculading, maar doorgaans ook terug.

Lynk&Co 01 – Auto v/h Jaar 2021?

29 mei 2021 / mpc007 / 2 reacties

Private lease is in Nederland geen nieuw fenomeen. Statistieken wijzen uit dat steeds meer consumenten de weg richting privé lease weten te vinden. Het grote nadeel was voorheen het gebrek aan keuze en/of personalisatiemogelijkheden, maar dit is goeddeels opgelost door een verbeterd aanbod. Daarom is anno nu het grootste nadeel het gebrek aan flexibiliteit; je zit een x aantal jaar vast aan een contract – inclusief BKR notering. We zijn daarom groot fan van aanbieders die dit paradigma doorbreken en nieuwe vormen aanbieden.

Lynk&Co is zo’n partij. Als onderdeel van de Aziatische Geely groep (waartoe ook Volvo en Polestar behoren) besloot men in Göteborg, waar het hoofdkwartier staat, een bestaand model in een nieuwe mobiliteitsvorm te gieten om zo de Europese markt ‘open te breken’. De 01, het betreffende model, is oneerbiedig een omgekatte XC40 T5 Recharge en kost 500 euro per maand. Maandelijks opzegbaar.

Toen ik hier vorig najaar lucht van kreeg heb ik direct actie ondernomen. Er leek immers een bijzonder aantrekkelijk aanbod te liggen. Destijds was net de mogelijkheid opengezet in te schrijven op de online ‘wachtlijst’. De ‘club’ in Amsterdam was ongeveer gelijktijdig geopend, zie de club als een hippe ruimte met één enkele auto, koffiebar, en dure hebbedingetjes. Er hangt een cosmopolitisch sfeertje, maar de koffie smaakt prima en het personeel is niet te beroerd het enthousiasme over de auto te delen zonder je er direct één op de traditionele manier aan te smeren.

Inmiddels heeft Lynk&Co de belangrijkste belofte ingelost; er staan namelijk inmiddels meer dan 1000 echte kilometers op de digitale teller van de auto. Zodoende kan de eerste balans opgemaakt worden, en is het ook tijd het merk en de auto wat welverdiende aandacht te geven. Kort gezegd; dit is misschien wel de auto van het jaar 2021. Een uitgebreider testverslag komt binnenkort, bij deze alvast een tipje van de sluier:

+ Doet kwalitatief niet onder voor een Volvo XC40

+ Biedt daarmee een gigantische hoeveelheid bang-for-buck

+ En is maandelijks opzegbaar, een unicum in Nederland en helemaal voor 500 per maand

— De beloofde app en het bijbehorende deelplatform zijn nog in betastatus

— Wachtrij voor de auto loopt aardig op, en ophalen kan nu alleen nog maar in Amsterdam of Rotterdam

Testrit: BMW 430i (2021)

30 oktober 2020 / mpc007 / Een reactie plaatsen

Sinds de Concept 4 van enkele jaren geleden weten we van BMW’s ‘grootse’ plannen als het gaat om de grille die men voorop de auto’s plakt. Alle flauwe grappen ten spijt heeft het merk uit Beieren besloten dat we er met de nieuwe 4-serie echt aan moeten geloven..

Nieuwe BMW 4 2021: prijs, gegevensblad, technische gegevens — BMW 4-serie in M-Sport trim

Ook AutoExperience was razend benieuwd om het veelbesproken resultaat in levende lijve te beoordelen, en zo is enkele dagen na de Nederlandse introductie een bezoekje aan de dealer gebracht. Het was zelfs mogelijk om direct even een blokje om te gaan! Zonde om dat te weigeren, natuurlijk.

Over dat rijgedrag kan men kort zijn; het is vrijwel foutloos. Zitpositie en besturing zijn van grote klasse, het onderstel straf genoeg maar niet te hard, en de motor-transmissie combinatie nog steeds op topniveau. De geteste versie betrof een redelijk volgehangen 430i M-Sport met High Executive pakket en een aantal losse opties.

Nieuws: Nieuwe BMW 4 Serie Coupé niet te missen | Autokopen.nl

Op het gebied van interieurkwaliteit zette BMW eveneens forse stappen. Het digitale dash is nog niet zo mooi en instelbaar als dat van Audi, maar het laat zich wel eenvoudig bedienen. Hetzelfde geldt voor het infotainment, nu met softwareversie ‘7.0’. Allerhande zaken die men anno 2020 van een premium d-segment auto mag verwachten zijn aanwezig, van draadloos telefoonladen tot adaptive cruise controle en een head-up display. Houd er wel rekening mee dat voor sommige zaken de optielijst aangesproken moet worden!

SPECIAL - Het volgende hoofdstuk in een coupé-traditie: de nieuwe BMW 4 Serie Coupé is klaar voor lancering! + FOTO'S | RaceXpress

Welke zaken kunnen na een impressie van een halfuur beter? Wel, het ‘versterkte’ uitlaatgeluid via de speakers was leuk, maar niet altijd even echt. Het voelt een beetje genant om met veel lawaai en vol gas weg te trekken, om er dan bij de eerste beste tunnel met het raam en dakje open achter te komen dat jij van binnen waarschijnlijk meer hoort van het motorgeweld dan de voetgangers op het wandelpad. Ook had het mooi geweest als bepaalde zaken op het gebied van bestuurderassistentie, zoals dodehoekwaarschuwing en lane departure warning, gewoon zonder meerprijs beschikbaar waren.

SPIED: Fresh scoop shows more of the 2021 BMW 4 Series Coupe (G22)

Testrit: MG ZS EV

25 december 201930 december 2019 / mpc007 / Een reactie plaatsen

Als één van de eerste online automedia van Nederland kunnen wij van AutoExperience onze bevindingen delen over de MG ZS EV! Deze Chinese elektrische auto van SAIC Motors wordt onder het MG label in Europa uitgebracht en wordt in Nederland geïmporteerd en verkocht door het bekende dealerbedrijf Van Mossel te Tilburg. Op termijn is de auto naar verluid op 3 locaties in het land te rijden en te bestellen, maar op dit moment enkel nog in Tilburg. Wij reden erheen om met eigen ogen te ervaren hoe het ‘nieuwe’ MG de zaken voor elkaar heeft.

Op papier is de propositie van de Chinezen behoorlijk interessant; instappen kan voor 30k of 439 per maand particulier. Zakelijk heeft men genoeg voorraad staan om van de 4% bijtelling voor einde van dit kalenderjaar te kunnen profiteren. De batterij is in alle varianten gelijk en bevat 45 Kwh en 263 kilometer WLTP-range. Formaat van de accu is dus on par met het PSA trio (eCorsa, e208, DS3 Crossback e-Tense) maar de actieradius een behoorlijk stuk krapper. Enerzijds door formaat en gewicht, maar we vermoeden dat de aandrijflijn van PSA wellicht ook wat efficiënter in elkaar steekt. Daarmee komt ‘ie zeker niet het verst van alle huidige EV’s, maar we verwachten dat het genoeg is om geen fors nadeel te zijn voor potentiële kopers (gezien het prijspunt).

MG ZS EV

Opladen geschiedt met maximaal 60 Kw DC via CCS en 7.4 Kw AC via Type 2. Helaas is enkel in één-fase-laden voorzien. Ook hier zien we dat de specificaties zich niet helemaal kunnen meten met de laatste modellen uit Europa of Korea, maar zijn zaken wel beter op orde dan bij bijvoorbeeld eerste-generatie EV’s zoals de Nissan Leaf Mk1 en Renault Zoe Mk1. Het accupakket is gekoppeld aan enkele motor op de vooras, die 143pk en 353 Nm levert. Hieruit volgt een sprint naar 100 van 8.5 seconden en een top van 140 km/h. Geen Tesla-waarden, maar netjes voor een vrij forse gezinsauto.

MG ZS EV

Qua uiterlijk lijkt de ZS een combinatie van designkenmerken van bekende fabrikanten; zo heeft het zijprofiel wat weg van een oudere Hyundai Tucson, de achterkant heeft meer weg van een Kia of Ssangyong, en de voorzijde leent wat van een Mazda CX-5. Qua grootte hebben we het wel over een echte SUV, geen crossover. Het model staat vrij hoog op de poten, denk aan formaatje VW Tiguan / Renault Kadjar. Toch valt op als je ermee rijdt dat de meeste voorbijgangers wel door hebben dat het ‘iets anders’ is, de auto trekt bovengemiddeld veel interesse.

MG ZS EV

Het interieur trekt de mengelmoes aan stijlen eigenlijk door; we zien veel verschillende materialen (zowel hard als zacht), profieltjes, structuren, en lettertypes. Het geheel doet daardoor inderdaad wat Chinees (lees: minder coherent) aan maar op de meeste onderdelen is individueel weinig aan te merken. De deurpanelen zijn fraai afgewerkt met een gestikt lapje kunstleder, het stuur is lekker dik en ligt goed in de hand, de stoelen bieden voldoende steun en zijn oké verstelbaar. Nadelen vinden we in het niet-axiaal verstelbare stuur, de wat simpel ogende klokkenwinkel en dito boordcomputer, het aftermarket-achtige infotainment (wat wél is voorzien van Apple Carplay, overigens) en de simpel uitgevoerde stoelverwarming (twee standen: aan of uit). Overall schalen we de auto qua afwerking, ergonomie, en algehele kwaliteitsbeleving in op niveau b-segment. Verwacht dus ongeveer wat je ook in een VW Polo (of T-Cross), Peugeot 2008, of Fiat 500X krijgt.

MG ZS EV

De rij-eigenschappen zijn wel ongeveer wat je op papier zou verwachten. Bovengemiddeld vlot qua acceleratie, lichte besturing, comfortabel afgeveerd. Persoonlijk hadden we het onderstel wat strakker afgeveerd en gedempt gezien; maar dat schijnt met de Aziatische roots van doen te hebben. De auto rijdt in ieder geval niet slecht; je zal er niet snel voor de lol een blokje mee omdoen maar voor woon-werk volstaat een en ander prima. De regeneratie laat zich in drie standen instellen, die ook daadwerkelijk veel verschil maken. Netjes gedaan dus.

+ Prijs

+ Uitrusting

— Laadsnelheid en mogelijkheden

— Infotainment

Eerste indruk: Mazda 3 (2019)

17 maart 201917 maart 2019 / mpc007 / Een reactie plaatsen

De ondertitel van dit blog luidt: ‘harboring the best collection of car news and media’. Dit slaat op het achtergronddoel van alle artikelen; namelijk het naar voren brengen van dat nieuws en die reviews die naar onze mening echt de moeite waard zijn. De nieuwe Mazda 3 is zo’n auto die perfect in overeenstemming is met dat doel. Hij ziet er geweldig uit, rijdt bovengemiddeld goed, en is voorzien van revolutionaire techniek. Dit alles zou voor de nieuwste generatie nog meer op moeten gaan. Waarom, lees je hieronder.

Afbeeldingsresultaat voor mazda 3 2019

De lezer mag best weten dat wij van AutoExperience een zwak heb voor het huidige Mazda. Dat heeft alles te maken met het Kodo design. Het zijn gewoon echt aantrekkelijke auto’s om te zien, zeker in de ‘signature’ kleur Soul Crystal Red. De nieuwe 3 is laag, breed, en barst om te zien van de dynamiek. Waar de vorige generatie op het laatst wat bedaagd over kwam in de kalere uitvoeringen, is daar nu bij design generatie 7 geen sprake meer van. De lokale dealer had een Comfort uitvoering staan, dat is de middelste versie, en je zag er niet aan af dat er nog een versie boven staat. Alleen het 16 inch lichtmetaal met vrij dikke banden verraadt hem misschien. Mazda begrijpt goed dat als je 30 mille stukslaat op een auto, hij er gewoon goed uit moet zien. In tegenstelling tot bepaalde producten van Volkswagen (& Co), waar je rond die prijs vooral geconfronteerd wordt met het feit dat je te gierig was om nog voor 10k aan opties aan te vinken.

Afbeeldingsresultaat voor mazda 3 2019

De achterzijde is in alle gevallen voorzien van een zichtbare dubbele uitlaat op de hoeken, een pianolak zwarte onderbumper, en dito spoiler. Het laat zich op papier lastig vatten maar de auto komt in real life echt heel dik en sportief over. Dit gaat in wat mindere mate op voor de sedan-verie, die vanaf medio dit jaar ook naar Nederland komt. We gokken dat Mazda deze versie vooral voor de VS ontwikkeld heeft, wie weet vindt ‘ie in Nederland aftrek onder de wat oudere doelgroep.

Afbeeldingsresultaat voor mazda 3 2019

Mazda maakt van de gelegenheid gebruik om ook het hele interieur naar een hoger plan te tillen. Het is duidelijk weer van een nieuwe en betere generatie dan bij de andere modellen in het gamma, die nog onder ‘generatie 6’ vallen. AutoExperience verplaatst zichzelf dagelijks onder meer in een MX-5 van modeljaar 2017, maar het materiaalgebruik in de nieuwe 3 is absoluut beter. Veel harde delen zijn nu van zacht kunststof en dikwijls overtrokken met fraai gestikt leer. Ook in de portieren, waar we vaak zien dat bezuinigd wordt op de kwaliteit, is het dik in orde. De bedieningselementen zoals de stengels achter het stuur, de knopjes voor ruitbediening en airco, en de HMI commander voor het infotainment zijn eveneens luxer uitgevoerd. Dat infotainment is voortaan gekoppeld aan een breder scherm, maar we hebben het nog niet kunnen testen. De optionele BOSE audio speakers zijn gevat in fraaie delen geborsteld aluminium, wat lijkt op de manier waarop Volvo dat doet met het Bowers & Wilkins systeem. Het stuur kan voortaan verwarmd worden, de binnenspiegel is op niveau Luxury randloos uitgevoerd, en zaken als een head-up display en adaptieve cruise controle zijn standaard. Een klein kritiekpuntje is het optionele leder op de stoelen, dat ziet er wat simpel uit qua textuur en stiksel. Wij zouden het niet aanvinken.

Afbeeldingsresultaat voor mazda 3 2019

De techniek op de nieuwe Mazda 3 is veelbelovend, maar het beste komt nog. Dat is de gehypte SkyActiv-X motor, die het goede van een diesel (veel koppel en een laag verbruik) moet combineren met het geluid en het toerenbereik van een benzinemotor. Deze krachtbron is echter nog niet leverbaar, maar volgens de dealer wordt de meerprijs ten opzichte van de huidige SkyActiv-G motor zeer acceptabel (circa €1000) door gunstige BPM-beprijzing. De nu leverbare tweeliter motor is prima, maar met 122pk verder niks bijzonders. Wij zouden wachten op de SkyActiv-X, dat is zeker. Hij komt in het najaar. Een diesel is trouwens ook leverbaar, al dan niet met zestrapsautomaat.

Afbeeldingsresultaat voor mazda 3 skyactiv x engine

De vraag is, of dit alles de nieuwe Mazda 3 de beste keus in het reguliere c-segment maakt. Daarvoor zullen we de auto echter eerst moet rijden, en dan bij voorkeur met de SkyActiv-X motor. Op papier en uit onze showroom-ervaring kunnen we echter al zeggen dat kopers in dit segment in ieder geval ook zeker even langs de Mazda showroom moeten; want de auto lijkt goed genoeg om mee te doen met de top. Het zal erom spannen of ‘ie uiteindelijk net zo goed blijkt als de nieuwe Focus, onze huidige nummer één, maar de kaarten lijken goed.

Peugeot e-208 (2019)

11 maart 201911 maart 2019 / mpc007 / Een reactie plaatsen

Peugeot shocked the automotive community today by presenting its new supermini, the 208, like it was nothing new or important at all. But the amount of press coverage shows that journalists all over the world consider Peugeot’s announcement something more: the launch of the first ‘real’ affordable electric car for the masses.

Afbeeldingsresultaat voor peugeot e 208

Normally car brands like to scrape as much press coverage as possible by bringing about numerous teasers, video’s, and bits of information over the longest period of time possible when launching a new model. But not Peugeot. Last weekend already saw the main pictures of the car leaked; and now Peugeot decided to just blast it all out.

While the new 208 is an interesting car in itself, sporting a brand new design, innovative interior, and new powertrains, most attention goes towards the all-electric variant. Of course, car makers nowadays boast all the time about their future electric models, but only very few of them actually come with production ready cars which will arrive to market only a couple of months later. Peugeot does exactly that.

Afbeeldingsresultaat voor peugeot e 208

The powertrain in itself is not really new though, since we already know it from the DS 3 Crossback E-tense. However, that car did not arrive yet and is supposed to be a lot more expensive (being both a crossover instead of a hatchback and being from a premium brand instead of a volume brand). The numbers? 136 hp, 260 Nm, 50 Kw, acceleration from 0-100 km/h in 8.1 seconds, and a suggested WLTP range of 340 kilometres. These figures show two things. The battery pack itself seems very impressive, sporting the same size as the future Tesla Model 3 Standard Range (SR), but also 100 Kw DC charging and a 3 phase 11kw AC charger. On the other hand, it seems Peugeot cut the cost by using a relatively weak electric motor. 8.1 seconds is not fast at all for an EV (I’d even dare to call it underwhelming), my former Peugeot 206 GTI (2003, 2.0L petrol, also 136 hp) did about the same numbers with 70 Nm less torque and an old fashioned 5 speed manual. Since rumour has it the new E-208 is also destined to succeed the sporty 208 GTi our guess is Peugeot is still hiding a more powerful motor for the future. For that car we’d aim at 170-180 hp and acceleration below 6.5 seconds (which is possible, just look at the BMW i3s and future E-Mini powertrain).

Afbeeldingsresultaat voor peugeot e 208

Of course, we’re all very excited about this new model. We’ve known it would be coming for a long time but it’s still exciting to see Peugeot unveil it at the same time as the regular new 208 and also shipping it to Geneva for the upcoming motorshow. The success of the car, and also our continued enthousiasm, however largely depends on the price tag Peugeot decides to stick to it. If Peugeot is aiming for a decent profit margin it’ll probably arrive around €33k. They can ask that amount, because it is the same price point as the Renault Zoe which now seems a lesser car in every aspect. And; there are no competitors undercutting that price at this moment. The upcoming E-Mini will be more expensive as a premium offering, and Volkswagen’s ID-range is still far from market.

Afbeeldingsresultaat voor peugeot e 208

We’d love it if Peugeot decides to go for a ‘disruptive strategy’ and offer the 208 Electric for €25k in base trim. That would truly break open the market, and challenge the upcoming competition the the fullest. It’d also earn Peugeot valuable points for catapulting its very popular supermini model strong in the EV-era.

EV Dossier: BMW i3s 90Ah (2018)

12 februari 2019 / mpc007 / Een reactie plaatsen

NOOT: Vanaf heden levert BMW zowel de reguliere i3 als de i3s enkel nog in de nieuwe 120Ah variant zonder range-extender, waarbij de capaciteit van het accupakket toeneemt van 33 tot 43 KWh. De prijs is echter ook gestegen; de i3 is nu verkrijgbaar vanaf €42000.

Je zou het misschien niet zeggen, maar BMW levert de zeer excentrieke i3 inmiddels al sinds 2013. Toen de auto vijf jaar geleden op de markt kwam was er een grote schare verdeelde meningen; sommigen vonden hem geweldig, anderen afschuwelijk. Qua specificaties was de auto ook duidelijk een EV van het eerste uur; de kleine 22 KWh accu leverde nauwelijks meer dan 100 echte kilometers aan bereik op.

Nu zijn we enkele jaren verder, en bevindt de EV markt zich in een verder gevorderd stadium. De meeste grote merken bieden één of twee modellen aan, de actieradius steigt met elke nieuwe variant, en de prijzen dalen juist. Kan de BMW i3 nog meekomen? Deze vraag werd in onderstaande testrit beantwoord.

Uiterlijk is de auto nog grotendeels hetzelfde. Niet helemaal; BMW monteert voortaan standaard LED verlichting aan de voorzijde, en de bumpers zijn met de facelift van 2017 anders (lees: breder) vormgegeven. De i3s staat daarbij op breder rubber dan de i3 voorheen. Toch zullen de meesten daar overheen kijken, want de basisvorm is ongewijzigd, inclusief de grote velgen en zeer aparte suicide-doors achter. Het blijft een love or hate design, maar ondergetekende is er na die jaren meer aan gewend geraakt en kan wel waarderen dat BMW als Duits degelijk merk zo’n controversieel concept durft te voeren.

Het interieur is op een zelfde bijzondere manier vormgegeven, met oog voor natuurlijke en recyclebare materialen, het ontbreken van een middeltunnel, het zwevende infotainment, en het tweespaaks i-stuurwiel. Overigens ligt dat stuurwiel prima in de hand, het had alleen wat dikker gemogen. Verder is de afwerking van hoog niveau, en duidelijk op een ander peil dan auto’s als de Hyundai Ioniq en Renault Zoe. De stoelen zien er eveneens fraai en modern uit, maar zitten helaas minder. De zitting is kort en vlak, en datzelfde geldt voor de rugleuning. Af en toe heb je het idee tegen een strijkplank aan te zitten. Het meubilair is achterin iets beter, maar ook hier blijkt dat lange ritten niet hetgene was waar de ontwerper destijds aan dacht.

Qua rij-eigenschappen scoort de i3s gemiddeld. Het stuurgevoel is prima, en hetzelfde geldt voor de gas- en remrespons. De auto helt weinig over in bochten, en de bredere banden helpen merkbaar bij snelle acceleratie in lange doordraaiers. Het onderstel is echter wat te stuiterig naar onze zin. De S heeft stuggere vering en demping, en daarnaast is het geheel 10 mm verlaagd. In combinatie met de 20 inch wielen is het comfort af en toe, zoals op ruwere wegen en over korte oneffenheden, ver te zoeken. Dat de stoelen dun zijn, helpt natuurlijk niet mee. Lees dit niet als een afrader voor de S versie, want het weggedrag heeft zeker baat bij de lagere en strakkere afstelling, en al helemaal bij de bredere banden, maar wees je ervan bewust dat de auto echt hard aan kan voelen. Het grootste minpunt vinden wij echter de zitpositie, je zit simpelweg te hoog, en dat laat zich via verstelling niet oplossen. Het op-de-bok gevoel gaat nooit weg, en dat is jammer, want voor de rest rijdt de i3 gewoon echt niet slecht.

Qua praktisch gebruikgemak is het een dubbel verhaal. Enerzijds biedt de auto veel binnenruimte door het hoge dak en het ontbreken van een middentunnel. Anderzijds zijn er achterin slechts twee stoelen in de bank (in de derde zitten bekerhouders dus toch proberen is niet erg comfortabel, én onveilig door het gebrek aan een derde gordel) en is de bagageruimte zowel achterin als voorin zeer bescheiden. Van buiten verwacht je wat meer opbergruimte, maar die is er niet.

De EV-suite van de auto is merkbaar al wat ouder. Zo is BMW aardig bij met de accucapaciteit (43kW vanaf 2019, ten tijde van de review nog 33), maar snelladen gaat niet vlotter dan 50kWh met een CCS stekker. Ook is de remregeneratie van de auto niet in meerdere standen te zetten. Het infotainment kan laadpalen weergeven, maar is ernstig achter met de nieuwste plekken. De accu beschikt (itt tot de Nissan Leaf) over actieve koeling, en ook een warmtepomp voor het interieur is leverbaar. De standen EcoPRO en EcoPRO+ bieden genoeg mogelijkheid zuinig te rijden, waarbij verbruikers als de airco uit te schakelen zijn. Door de curieuze hoge vorm is de i3 echter inefficiënt bij snelwegsnelheden. Bij 100 km/h valt het nog mee, maar bij 130 vliegen de kilometers actieradius echt veel sneller weg dan je ze daadwerkelijk verrijdt. Een verbruik van 25 Kwh per 100 kilometer is absoluut niks om trots op te zijn, en toch echt wat wij langs zagen komen (interieur op 17 graden, buiten 9 graden, geen stoelverwarming, wel audio aan). Het irritante is dat BMW dit hoge verbruik dus niet verwerkt in de boordcomputer, waardoor het zomaar mogelijk is dat je een bestemming ineens niet meer haalt omdat de range te hard terugloopt. Dit is wat ons betreft onvergeeflijk.

Qua uitrusting is de auto modern genoeg voor een C-segmenter, maar de proeftuin-fase die je bij andere elektrische auto’s tegenkomt is wel voorbij. Zo is er wel adaptieve cruise controle (met file-assistent, wat beperkt zelfrijden tot 60 km/h inhoudt), maar geen dodehoekwaarschuwing of rijbaanassistent. Ook niet op de optielijst. Qua parkeertechnologie is er PDC rondom en een achteruitrijcamera, maar geen 360 graden weergave of volledig automatische parkeerhulp. Het iDrive systeem werkt zoals we van BMW gewend zijn bovengemiddeld, hoewel wij enkel de optionele Professional versie gezien en geprobeerd hebben, met een groter scherm. De eveneens optionele Harman Kardon audioinstallatie is ook prima. Het schuif/kanteldak biedt door de CFRP (carbon) dakconstructie twee kleinere ramen in plaats van één grote, wat er grappig uitziet maar qua doorkijkmogelijkheid wel beperkt is.

Los van de standaard uitrustingsniveau’s is er zoals we gewend zijn van een Duitse auto nog een aardige optielijst. Hierbij meest in het oog springend zijn de diverse interieurstijlen, waarbij de stoelen op niveau Suite zijn bekleed met fraai donkerbruin leder. Overigens heeft het grove textuurtje in de stof bij niveau Lodge ook wel wat, het is zeker niet alledaags of saai. Daarnaast is veel extra elektronica optioneel, zoals het grotere scherm van de Professional navigatie en genoemde assistentiesystemen als adaptieve cruise controle en lane departure warning.

Al met al vormt de i3, zeker in S uitvoering, nog steeds een unieke aanbieding binnen het EV-segment. De auto is zeker geen koopje, auto’s als de nieuwe Kona Electric en Tesla Model 3 bieden simpelweg meer waar voor het geld. Maar, deze laten echter wel punten liggen op gebied van materiaalgebruik, afwerking, en het hebben van een bijzonder design. Qua rij-eigenschappen is de i3, in lijn met andere aanbiedingen van BMW, een bovengemiddeld goed sturende auto. Daarvoor hoef je hem dus niet te laten staan. Het grootste nadeel aan de auto is de simpelweg te grote inefficiëntie (en gevolgen voor de actieradius) bij snelweggebruik.

+ Anno 2018 nog steeds iets bijzonders

+ Fraaie materialen

— Prijs

— Niet efficiënt bij gebruik >100 km/h

Testdrive: Suzuki Swift 2018

9 oktober 2018 / mpc007 / 1 reactie

‘Lighter, quicker, sportier. Even more fun’. This particular quote is the headline of the Suzuki Swift brochure, which is lying right in front of me. The car has been on European markets for a few months now, but I never really had the chance to take it for a spin. Recently I got that particular opportunity and I wouldn’t let the readers of this blog miss out on the chance to read my opinion about it. To get one thing out of the way before hitting of; I’m planning to do a dedicated review of the Swift Sport in the near future, so this testdrive will only cover the regular line-up.

The old Swift was actually quite a decent car when it launched, but that is literally more than a decade ago (the small facelift in between doesn’t really count imo). Therefore, it became obsolete when compared to more modern competitors. Suzuki had thus quite the challenge to re-invent its once so popular b-segment car. Styling wise, the car remains close to its roots. It’s definitely a 2018 car, but the changes are smaller than other brands in the segment saw happen over the past years, most prominently the Volkswagen Polo and Renault Clio.

Suzuki is offering quite a decent line-up for the model, and we’d like to start off by advising against the CVT and automatic options. These simply are not modern enough to be meaningful and do the lively character of the car no good. Then the two engines; there is choice between a 1.2L atmosferic four cylinder with 90 hp or a 1.0L turbocharged ‘Boosterjet-engine’ with 112 horses. Our testcar had the four pot variant, which is a bit cheaper to get, but if you got the choice we’d opt for the Boosterjet. The atmosferic engine feels like a dinosaur; its low end power is poor and even when pulling it through to 5000 rpm the acceleration is still disappointing, let even alone the appalling soundtrack. Don’t get me wrong; it will do on a city car performance wise but for anything more, and the Swift can definitely handle more, the turbo engine is better. Also for highway use and the high speed overtaking that involves. A downside is that both don’t come with a six speed.

Suzuki additionally offers a mild hybrid system on both engines (called SHVS) but we’re told it only exists to bring down Co2 emissions and offers no real added value for the cost it implies. In theory; it should boost acceleration from the battery, while recharging when braking. Though we really weren’t able to notice any added punch when flooring the 1.2L and therefore would advise to keep the change in your pocket.

In the cabin, there are few things to notice immediately. First, the seating position is a bit high for a sportier car, and the seats too flat. It would be nice to have to option for more supportive and lower buckets. Second; the headroom is excellent. The Swift is quite a high car and that translates to an abundance of room for taller people. I’m 1.92m myself and was really surprised to see the amount of space left, also in the rear. Then build quality and use of materials. Suzuki made large steps in this department when comparing to other cars from the brand, but it’s still not the nicest in class. The steering wheel, when you got the leather option, feels great to the touch but the upper parts of the door cards and lower parts of the dash not so much. Still, because Suzuki did a good job using modern looking plastics and designs, and additionally making sure the panels don’t leave large gaps, it’s passable.

Ergonomics are decent, most things are where you expect them to be. A/C controls are pretty straightforward (they look extra nice when going for automatic climate control!), the infotainment menu structure is clear and the system is quite fast, and so is the onboard computer in the gauge cluster. All driver assistance systems (quite a few, good job Suzuki) are easy controlled from a row of buttons to the left of the wheel. Less impressive are the heated seats having only one measly preset (on and off) and the feel of the transmission. The lever is positioned too low and it feels like it’s stuck to some loose rubberbands when using it. Clutch in return is okay. Steering feel is even better, combining light operation with a confident feeling you’re actually controlling the front wheels, which is not always the case in this segment (looking at you Citroen).

Another thing Suzuki is doing right with the swift is the kit it comes with. It’s simply available with everything you could possibly want in 2018, ranging from adaptive cruise control and lane keeping aid to city emergency braking and wireless charging pads for your phone. Of course it doesn’t all come standard on the cheapest version, but it’s available if you’re willing to pay a modest amount of money for it. Our advise on the version you should pick? Well, we think you should either go for the basic 1.2L in Comfort trim (€15.500) or invest a bit more in a midrange 1.0L Boosterjet Select (€18.300). Normally, we advise against going for the most basic trim because they’re generally versions so poor equipped that they only serve to pose with a small sticker price and nothing else. But in the case of the Swift, for the named price you already get manual A/C, audio, electric windows & mirrors, a leather wrapped steering wheel, and a board computer. The Select adds items like 16″ alloys, a rear view camera, 7″ infotainment, heated seats, and a sportier front grille.

Wrap-up:

+ 1.0L boosterjet engine + handling + available kit (both luxury and driver assistance)

— no six speed manual available (except on Sport) — seats and seating position — gear lever position and feel

Update: wagenpark

7 september 20187 september 2018 / mpc007 / Een reactie plaatsen

Recent is er het een en ander verandert aan de samenstelling van mijn autocollectie, vandaar deze post. Ik wil jullie graag virtueel meenemen door de garage. Enkele maanden terug verscheen op dit blog al een artikel over private lease, en mijn interesse in dat onderwerp. Dat heeft een staartje gekregen, want sinds dit voorjaar ben ik in het bezit van een heuse leasert, en niet zo maar eentje. Het laatste wat ik namelijk wilde was de zoveelste witgrijze Up, Clio, of Astra rijden (daar zijn er al genoeg van in Nederland). Ik heb een aantal opties overwogen, welke vooral bepaald waren door de prijsstelling van deze auto’s. Sommige bloggers of YouTubers doen daar heel geheimzinnig over, misschien ook wel omdat ze gesponsord worden, maar uiteindelijk is dat onzin. Tegenwoordig is alles op internet terug te vinden, zeker als het kenteken bekend is, dus is het klassieke raadsel hoeveel de auto van de buurman kost en waar ‘ie dat van betaald heeft ineens niet zo’n raadsel meer. Zo worden tegenwoordig steeds meer auto’s geleased, en niet meer gekocht. Een deel volgens zakelijke lease, dat is altijd al een bepaalde groep geweest. Private lease is daar dus bij gekomen, en de aantallen groeien nog steeds. Dan is er nog de groep particulieren die een auto financiert, dus een deel van het aankoopbedrag leent en rente betaalt over de terugbetaling. De mensen die overblijven, dat zijn degenen die een volledig nieuwe auto helemaal met eigen geld kopen, is erg klein. Niet zo gek; want auto’s zijn in Nederland gewoon erg duur en men spaart liever voor wat anders.

Terug naar mijn situatie, ben ik dus aan het rekenen geslagen met een aantal interessante private lease- en occassionopties. Hierbij geprobeerd alle kostenposten mee te nemen, en te bezien wat het gunstigste uit de bus kwam. Daarbij stond wel vast dat het dus een leuke leaseauto moest worden, en de drie voornaamste opties waren de Seat Ibiza 1.5 TSI FR, de BMW 118iA, en de Mazda MX-5 1.5 GT-M. Voor deze drie auto’s waren interessante aanbiedingen beschikbaar, waardoor de waar-voor-je-geld verhouding redelijk klopte. Dit is echter lang niet altijd zo, dus oppassen geblazen. Bijvoorbeeld, de BMW 118iA mét Executive pakket was via een collectief van de Consumentenbond (aanrader!) beschikbaar voor ca. 430 euro per maand (na een jaar vrij opzegbaar, 15000 km per jaar). We hebben het dan over een model met een nieuwprijs van ongeveer 36,000 euro. Ik was naast deze auto ook erg geïnteresseerd in de nieuwe Volkswagen Polo GTI, met een vanafprijs van €31,000. De leaseprijs hiervan zou echter neerkomen op een bizarre 580 euro per maand. Dat was niet alleen compleet buiten verhouding, maar ook boven de limieten die vanuit het Keurmerk Private Lease gesteld worden, uitgaande van je persoonlijke financiële situatie op gebied van inkomen en vaste lasten. De auto was voor mij dus onbereikbaar.

Uiteindelijk ging de keuze tussen een auto zoals de 118i óf een occassion, deels gefinancierd, in de categorie van de BMW Z4 3.0iS. Alle posten meegenomen, óók afschrijving en restwaarde in geval van de Z4, was private lease ongeveer drie tientjes per maand duurder. Omdat ik er al langer van droomde ooit in een gloednieuwe auto te kunnen rijden, ben ik overstag gegaan voor de lease-aanbieding. Echter niet de 118, die vond ik in vergelijking met de Z4 uiteindelijk te gewoon, en te saai. Het is daarom een echte roadster geworden, namelijk de Mazda MX-5 1.5l GT-M:

Miatia2

Bovenstaande auto is daadwerkelijk mijn auto, daarom heb ik het kenteken niet weggeshopt. Ik heb er ongelooflijk veel plezier van, en wil in een toekomstig artikel wat meer aandacht aan het model besteden.

Afgelopen zomer, toen de MX-5 alweer enkele maanden in mijn bezit was, werden de nadelen van een leasecontract ook duidelijker. Zo ben ik gebonden aan een kilometerlimiet (die veel te snel in beeld kwam), en ‘mag’ ik eigenlijk niks met de auto. Niet zelf wat onderhoud doen, geen upgrades uitvoeren, en niet het circuit op. Tenminste, het kan wel, maar dan draai je zelf voor de kosten op als er iets mis zou gaan. Daarom ben ik in augustus rond gaan kijken naar iets voor erbij, waarmee dit allemaal wel kan. Iets waarbij de kilometerstand geen rol speelt, ik naar hartelust aan kan klussen en rommelen, en die geschikt is voor een stevig stukje boenderen op het circuit. Daarom ben ik sinds een paar weken ook in het bezit van dit prachtige apparaat:

Het betreft een fraaie donkerblauwe BMW 325Ci (E46) uit 2001, met handgeschakelde vijfbak. Uiteraard ligt er een zeer soepele 2.5 liter zes-in-lijn met 192pk in het vooronder, die wonderwel een net verbruik van 8l / 100km neerzet. Sindsdien heb ik al van alles aan en met de auto gedaan, waar ik ook een apart artikel aan zal wijden. Op dit moment staat de BMW bij de garage in verband met een noodzakelijke vervanging van de koppeling en het vliegwiel.

Twee hele verschillende auto’s, maar ook weer niet. Want; allebei achterwielaangedreven, met handbak, échte rijdersauto’s, een acceleratie van 0 naar 100 in minder dan 8 seconden, en een fraai uitlaatgeluid. De verschillen zitten natuurlijk vooral in de ruimte en het comfort aan boord, dat is in de BMW (ondanks 17 jaar oud) nog super op orde. Ook ideaal voor grote boodschappen of de IKEA dus. Daar tegenover gaat niets op tegen een zonnig zaterdagmiddagritje in de MX-5 door de duinen en langs de boulevard, uiteraard met het stoffen dakje open 🙂

Wordt vervolgd!

Auto Experience NL

Harboring the best collection of car news & media

Geen categorie

Update Site & Platform

Skoda Citigo e iV (2020)

Lynk&Co 01 – Auto v/h Jaar 2021?

Testrit: BMW 430i (2021)

Testrit: MG ZS EV

Eerste indruk: Mazda 3 (2019)

Peugeot e-208 (2019)

EV Dossier: BMW i3s 90Ah (2018)

Testdrive: Suzuki Swift 2018

Update: wagenpark